.
เสียงดี๊ด๊า ฮากลิ้ง เหมือนลิงคึก
ว่ารู้สึก สุขสันต์ กันทั่วถึง
เคาะกะลา กึกก้อง ร้องอื้ออึง
เสมือนหนึ่ง ได้ลั่นฆ้อง ฉลองชัย....
.
ต่อแต่นี้ ก็จบสิ้น ชินวัตร
ประกาศชัด อย่างโจ่งแจ้ง แถลงไข
เสียงโห่ฮิ้ว รื่นรมย์ สุขสมใจ
ปลื้มฟ้าใหม่ ต่อแต่นี้ ไม่มีมาร....
.
คืนความสุข สดใส ได้ดั่งหวัง
สร้างเกลียดชัง ด้วยวิบัติ รัฐประหาร
สามัคคี ตีแตก จนแหลกลาญ
เผาทั้งบ้าน เพื่อไล่หนู ดูเปลวไฟ....
.
ไม่มีปู ไม่มีแม้ว แล้วไงต่อ
แดนสอพลอ คงเจริญ เกินรับไหว
ประชาชน ได้สุขศรี ดีทันใด
เริ่มฟ้าใหม่ กะลาเน่า เอ้า..ไชโย....
.
๓ บลา
.
ใช้อำนาจ สิ้นคิด อย่างผิดพลาด
ชุ่ยเรี่ยราด ชาติยับเยิน เกินเสียหาย
ไม่พินิจ ไตร่ตรอง จ้องทำลาย
เลือดมักง่าย ปิ่มล้น จนท่วมตัว....
.
คืนความสุข แสนซวย ด้วยค่าโง่
จนฉาวโฉ่ โชว์ประชา เหมือนตาถั่ว
เงินของชาติ สั่งง่าย จ่ายรัวรัว
เพราะคิดชั่ว ตั้งแต่ต้น จนเคยชิน....
.
หากเป็น เงินส่วนตัว ที่รั่วไหล
ก็จัดไป ให้รื่นรมย์ สมถวิล
หากว่าเป็น เงินทอง ของแผ่นดิน
สิ่งสูญสิ้น คือน้ำตา ภาษีเรา....
.
ตั้งแต่ปล้น จนบัดนี้ ดีแต่โง่
เสียงขี้โม้ สุดลิงโลด เรื่องโฉดเขลา
ดีแต่คิด ทำชั่ว อย่างมัวเมา
เละจนเน่า ด้วยรอยบาป คราบน้ำตา....
.
๓ บลา
.
ประชาชน เห็นไส้ ไม่เชื่อถือ
ตามร่ำลือ เลือกข้าง อย่างด้านหนา
อยุติธรรม ย่ำยี ที่ผ่านมา
ทุกท่วงท่า ไร้เชื่อถือ คือตัวตน....
.
ใช้กฎกู ตั้งธง บรรจงสร้าง
คำเอ่ยอ้าง พรางตา หาเหตุผล
อคติ ปิดบังตา พามืดมน
จึงเปี่ยมล้น ด้วยความแค้น จนแน่นใน....
.
แล้วใครเล่า เขาจะอยู่ ดูของเหม็น
ต้องรีบเผ่น บอกลา เลิกมาใกล้
บริบท กฎของกู อดสูใจ
จารึกไว้ บนหนังหมา กะลาแลนด์....
.
เพราะโรคร้าย กัดกร่อน ทั้งก่อนหลัง
สร้างแต่รอย เกลียดชัง จนฝังแน่น
ทำแต่เรื่อง หมองมัว ดั่งตัวแทน
ตั้งธงแค้น เลือดเย็น เน้นทำลาย....
.
๓ บลา
.
เมื่อธงตั้ง สั่งมา ไล่ฆ่าเชือด
มันแห้งเหือด ยุติธรรม คำตัดสิน
หวังล้างบาง จนดับสูญ ตระกูลชิน
ให้สูญสิ้น ทุกหนทาง ที่ย่างเดิน....
.
ประชาชน เลือกมา ทำหน้าที่
คิดทำดี ด้วยใจ ไม่เคอะเขิน
สารพัน ยุ่งยาก ลำบากเกิน
ไม่มองเมิน ด้วยยึดมั่น คำสัญญา....
.
แม้อำนาจ ถูกปล้น จนวิกฤติ
ยังต่อสู้ ด้วยชีวิต เพราะคิดว่า
การทำดี ที่โอบเอื้อ เพื่อประชา
ต้องได้มา ว่าสิ่งเห็น คือเป็นธรรม....
.
เมื่อธงตั้ง สั่งเอียง จึงเลี่ยงหลบ
ไม่อยากพบ พวกอัปรีย์ ที่เหยียบย่ำ
กะลาแลนด์ แดนแหลกเหลว เลวระจำ
ความตกต่ำ ไร้เชื่อถือ คือเรื่องจริง....
.
๓ บลา
.
จากวันนั้น ถึงวันนี้ สามปีกว่า
สร้างหม่นมัว ทั่วกะลา พาสิ้นหวัง
วันแรกปล้น เพ้อพร่ำ ทำเสียงดัง
ทุกคำสั่ง ที่ตนคิด ศักดิ์สิทธิ์จริง....
.
รับผิดชอบ แต่ผู้เดียว เทียวล่อหลอก
เน้นกลับกลอก ไร้เชื่อถือ คือทุกสิ่ง
ทุกท่วงท่า แย้งย้อน ละครลิง
ใช่เสือสิงห์ เป็นได้แน่ ก็แค่โจร....
.
ดีแต่สร้าง เกลียดโกรธ โทษคนอื่น
หวังหยิบยื่น ความผิด คิดห้อยโหน
ความชั่วตน เห็นชัด รีบปัดโยน
แล้วตะโกน พูดเลาะเลี้ยว ไม่เกี่ยวกู....
.
๓ บลา
.
เกิดทะเลาะ เบาะแว้ง ทุกแห่งหน
ทางมืดมน กะลาแลนด์ แดนอาถรรพ์
แก่งแย่ง ชิงดีเด่น ไม่เว้นวัน
เร่งดับฝัน ความสุข ทุกข์มาแทน....
.
ป่า ต้นไม้ ลำธาร บ้านอบอุ่น
คนหมกมุ่น ตักตวง ไม่หวงแหน
ภัยพิบัติ หมองมัว ทั่วดินแดน
เติมแร้นแค้น ทุกหย่อมหญ้า สารพัน....
.
ผนึกกำลัง สร้างสุข เร่งปลูกป่า
ให้กลับมา เขียวขจี มีสีสัน
ทุกภาคส่วน ร่วมด้วย มาช่วยกัน
เพื่อปลูกฝัน สู่ลูกหลาน ให้นานปี....
.
ขอเป็นหนึ่ง ผู้ส่งเสริม ริเริ่มรักษ์
ให้ประจักษ์ แจ่มแจ้ง แห่งวิถี
ธรรมชาติ เลิศล้ำ คิด-ทำดี
ป่าไม้มี ดิน ลุ่มน้ำ และลำธาร....
.
๓ บลา
.
อัปลักษณ์ วิปริต จิตใจคด
เห่าโป้ปด จดจ้อง ร้องโหยหวน
เพราะสันดาน มารอัปรีย์ พวกยียวน
จึงปั่นป่วน ยั่วเย้า เอาประเด็น....
.
เพราะสันดาน ดีเข้าตัว ชั่วโยนห่าง
ซ่อนอำพราง สักเพียงไหน ใครก็เห็น
คำสั่งฆ่า กระสุนจริง ยิงเลือดเย็น
ยังหน้าเป็น โทษคนอื่น ปืนหายไป....
.
ใครสั่งเบิก สั่งยิง ความจริงชัด
ยังใจสัตว์ เพ้อพร่ำ ทำเฉไฉ
ช่างสมชื่อ พวกดีดัก พรรคจังไร
เรื่องใส่ไคล้ ยกเป็นหนึ่ง มึงชำนาญ....
.
ช่วยทวงคืน ชีวิตชน คนถูกฆ่า
สั่งฟื้นมา ด้วยรู้สึก นึกสงสาร
ม.44 คิดทวงปืน ยังยืนกราน
เหยื่อสังหาร ทวงคืนด้วย ช่วยกลับมา....
.
๓ บลา
.
ปล้นเขามา หน้าด้าน สำราญรื่น
หวังชื่นมื่น สมใจ ได้อิ่มหนำ
คืนความสุข ทุกข์ยากแค้น แสนระยำ
ตาดำดำ ประชาชน ทนรับไป....
.
ม.44 ปูทาง สร้างอำนาจ
คิดผูกขาด วาดมโน โชว์กร่างใส่
ไม่สนคำ คนก่นด่า ห่าจังไร
ขอพวกกู ได้เป็นใหญ่ ในปฐพี....
.
ประเทศชาติ ยับเยิน เกินจะคิด
ทั้งลองถูก ลองผิด ติดโน่นนี่
เรื่องฝีมือ สุดขี้หลาก แต่ปากดี
เลวอัปรีย์ ยังสั่งโพลล์ โชว์เชลียร์....
.
หวังกินรวบ สืบทอด กอดอำนาจ
ยึดหัวหาด เพื่อพวกตน คนได้เสีย
ผิดแค่ไหน ม.44 พี่ช่วยเคลียร์
สมใจเอี้ย สลิ่มโง่ ชอบโอ๋มัน....
.
๓ บลา
.
สามัคคี ขาดวิ่น แผ่นดินแตก
ชนแบ่งแยก แบกทุกข์ สุขหดหาย
ชั้นปกครอง นั่งยิ้ม อิ่มสบาย
แยกฝักฝ่าย ทั่วถึง พวกมึงกู.....
.
รักชื่นชม เผด็จการ สำราญแน่
สุขเผื่อแผ่ ท่วมท้น จนสุดกู่
มีบุญพาวาสนาเกิด ร่วมเชิดชู
ก็เลิศหรู สุขล้น บนหอคอย....
.
ใครรังเกียจ เผด็จการ มารบัดซบ
จะได้พบ สิ่งรันทด เดินถดถอย
ถูกเอาเปรียบ เหยียบย่ำ น้ำตาปรอย
ที่แย่หน่อย ถูกจับขัง ฝังทั้งเป็น....
.
วาสนา ชะตากรรม ย้ำแบ่งแยก
มันเหลวแหลก แตกทั่ว กว่าที่เห็น
ใครคิดต่าง ถูกจับเชือด เลือดกระเซ็น
อยากร่มเย็น สุขทั้งผอง คือต้องเลีย....!
.
๓ บลา
.
จาก 49 ร่วมกันสร้าง ทางวิบัติ
งานถนัด เพื่อแบ่งแยก แหลกสลาย
เดินตามธง เหยียบย่ำ ทำวอดวาย
ชาติฉิบหาย พังอ่วม ร่วมสิบปี....
.
เพราะฝักใฝ่ เผด็จการ สามานย์ชัด
วางแผนไว้ ไล่จิกกัด สร้างบัดสี
หลอกพวกโง่ ยกหางตน เป็นคนดี
เน้นย่ำยี คนเห็นต่าง อย่างเลือดเย็น....
.
ที่ยับเยิน เพราะพวกมัน ขยันสร้าง
ล้านคำอ้าง ว่าปรองดอง มองไม่เห็น
แดกภาษี ชาวประชา แสร้งหน้าเป็น
ทุกข์ลำเค็ญ รับถ้วนทั่ว กว่าสิบปี....
.
ชาติย่อยยัย อับปาง ไร้ทางแก้
เพราะพวกแย่ คนระยำ ทำป่นปี้
เน้นอุ้มชู รัฐประหาร มารกาลี
ปล้นกี่ที ทางสะดวก พวกเดียวกัน....
.
๓ บลา
.
รวมหัวปล้น ยื้อแย่ง แบ่งจัดสรร
พวกเดียวกัน นั่นหนา อย่าสงสัย
เป่านกหวีด ปิดถนน คนของใคร
เลวแค่ไหน ก็ยกหาง ต่างตอบแทน....
.
ยุคคนชั่ว ครองเมือง คุยเขื่องข่ม
ดั่งอาจม ถ่มถุย ลุยแก้แค้น
สามัคคี คนในชาติ สุดขาดแคลน
เอาใจแฟน พวกลิ่วล้อ สืบต่อไป....
.
ปฏิรูป ให้เลวลง บรรจงสร้าง
แล้วทำกร่าง ดื้อด้าน มารสาไถย
ไม่สนคำ ก่นด่า ห่าจังไร
รักด้วยใจ เปี่ยมล้น คนกันเอง....
.
เมื่อจมปลัก ดักดาน หลักการเน่า
แล้วชูเอา พวกด้านหนา มาข่มเหง
ปฏิรูป ทางชั่วโฉด โคตรวังเวง
สุดเส็งเคร็ง กะลาเน่า โง่เง่าจริง....
.
๓ บลา
.
ขีปนาวุธ สับปะรังเค เทงบเปลี่ยน
สะอิดสะเอียน เหล่าคนดี ที่หนุนหลัง
ชีวิตคน จนยาก ลำบากจัง
ปล่อยด่าวดิ้น สิ้นหวัง พังทลาย....
.
ปฏิรูป คือสาระ ตะกละแดก
โปรยหว่านแจก หลงปลื้ม ลืมฉิบหาย
เอาธงตั้ง สั่งกองเชียร์ เลียกระจาย
ฉีกกฎหมาย ใช้บริบท กฎของกู....
.
ปล้นเขามา สามปี ดีตายห่า
คำสัญญา ว่าล้ำเลิศ ประเสริฐหรู
ขอเวลา อีกไม่นาน หวานน่าดู
เห็นเห็นอยู่ ว่าหน้าด้าน สามานย์ชน....
.
คงสมใจ สลิ่มโง่ เคยโอ๋ซบ
เลียประจบ ปลอบปลุก ทุกแห่งหน
เห็นทาสแท้ กลียุค สุขเหลือทน
สัตว์หน้าขน ยังมีค่า กว่าพวกมึง....
.
๓ บลา
.
มหกรรม ปากว่า ตาขยิบ
ชอบมุบมิบ หยิบยื่น อย่างลื่นไหล
แล้วมโน พวกตนนี้ ดีกว่าใคร
ถึงถูกด่า ห่าจังไร บอกไม่แคร์....
.
มีอำนาจ อยู่ในมือ ถือไพ่เหนือ
ต้องร่วมด้วย ช่วยโอบเอื้อ แล้วเผื่อแผ่
คืนความสุข อิ่มหนำ ย้ำดูแล
ดุจรักแท้ ตลอดกาล มานานเน....
.
มันเป็นเรื่อง น้ำใจ ให้หยิบยื่น
สุขชื่นมื่น ถ่ายรูปโชว์ ยิ่งโก้เก๋
เพราะใครใคร เขาก็ทำ ซ้ำปนเป
แดกอย่างเท่ สมคำฮิต อภิสิทธิ์ชน....
.
ช่วยทำมาหากิน ไม่สิ้นสาย
นั่งสนุก ลุกสบาย คลายหมองหม่น
เป็นผู้รับ และผู้ให้ ในวังวน
สุขใจล้น จนพุงปลิ้น กินกันยาว....
.
๓ บลา
.
ปล้นวันแรก อ้างมา ปฏิรูป
ทัังกอดจูด เคล้าเคลีย เชียร์ทหาร
รักบูชา เบ็ดเสร็จ เผด็จการ
หวังสืบสาน นานเนิ่น เกินเวลา....
.
แล้วขีดเส้น เกลียดชัง ฝั่งเห็นต่าง
เทียวเอ่ยอ้าง พวกตนนี้ ดีเลอค่า
เหยียบประชาธิปไตย ใต้บาทา
เสกสรรหา คำเลิศหรู ให้ดูดี....
.
ว่าเพื่อชาติ บ้านเมือง คุยเขื่องทับ
ชอบสับปลับ สร้างวิบัติ ถนัดถนี่
แผนแหลกเหลว เลวระยำ ไล่ย่ำยี
ล้วนอัปรีย์ วิปริต สะอิดสะเอียน....
.
เมื่อกฎหมาย กลายเป็น เช่นกฎหมอง
ฉีกครรลอง ตามสั่ง คนนั่งเขียน
นิติรัฐ นิติธรรม ที่พร่ำเรียน
มันผิดเพี้ยน เพราะไอ้อี ไม่กี่คน....
.
๓ บลา
.
ตรรกะ พวกคนดี อัปรีย์กาก
แค่ลมปาก เราก็เห็น เป็นแบบไหน
คำเลิศหรู ล้างคนชั่ว ไม่กลัวใคร
ถึงจะให้ ไม่รับ ไม่นับโกง....
.
วาทกรรม สำราก มากด้วยเล่ห์
ทำกิ๊บเก๋ เพ้อฝัน กันสุดโต่ง
ใครจะรับ ใครจะให้ ไม่เกี่ยวโยง
สบายโล่ง คำคนดี นี้คุ้มภัย....
.
ค่าส่วนต่าง โน่นนี่ ที่ปรึกษา
ค่าน้ำชา อีกยุบยับ นับไม่ไหว
ค่าเงินทอน หลากโครงการ บานตะไท
ขนมาให้ หากไม่รับ ไม่นับโกง....
.
ขีดเส้นใต้ ยุคคนดี เป็นที่พึ่ง
รวมเป็นหนึ่ง กว่าใคร เรื่องใสโปร่ง
ปฏิรูป เพ้อฝัน ช่วยจรรโลง
ใครเปิดโปง โกงนี่นั่น..มันคนเลว....
.
๓ บลา
.
ท่องคำว่า มาปราบโกง ตนโปร่งใส
แต่ความจริง จากใจ มันใช่หรือ?
เก่งแต่พูด เพ้อพร่ำ สมร่ำลือ
สุดท้ายคือ คำตอแหล แถออกมา....
.
ญาติพี่น้อง บริวาร สำราญแดก
เหมือนจ่ายแจก ของฟรี ดีตายห่า
แล้วเทียวอ้าง อย่างนั้น มันธรรมดา
ตี๊ต่างว่า ที่ไหนไหน ใครก็ทำ....
.
ทั้งผู้ให้ ผู้รับ ต้องจับหมด
บริบท แน่วแน่ แค่ขำขำ
คนรอบข้าง โคตรชั่ว ตัวระยำ
กลับชี้นำ ว่าไม่เห็น จะเป็นไร....
.
สมเขาว่า กะลาแลนด์ แดนบัดสี
เลวอัปรีย์ ยับเยิน เกินแก้ไข
เก่งแต่พูด ปราบโกง เหมือนโล่งใจ
แต่พวกใกล้ ยังชั่วโฉด ยิ่งโคตรโกง....
.
๓ บลา
.
อภินิหาร ของกฎหมาย ทำลายล้าง
ซ่อนอำพราง ความชั่ว จนมัวหมอง
พวกฝ่ายตน ผิดแค่ไหน ก็ไม่มอง
มุ่งจดจ้อง แค่อีกฝั่ง หวังทำลาย....
.
ก็กฎหมาย เป็นกฎกู ผู้ถือกฎ
ดาบในมือ คือบริบท ของกฎหมาย
กูสามารถ ทำให้เห็น ชี้เป็นตาย
เรื่องฉิบหาย ขยายกว้าง ก็ช่างกู....
.
แยกเป็นฝ่าย มึงกู อดสูต่อ
อุ้มสอพลอ เหล่าคนดี ที่สมสู่
ยกขี่หลัง รู้เช่น เฝ้าเอ็นดู
จนได้รู้ นักกฎหมา โคตรน่าชัง....
.
ยุติธรรม ลำเอียง เพื่อเลี่ยงหลบ
ความบัดซบ บนแผ่นดิน ที่สิ้นหวัง
เร่งเดินหน้า แยกชนชั้น จนมันพัง
อนิจจัง กะลาเน่า น่าเศร้าใจ....
.
๓ บลา
.
พวกกองเลีย เชียร์กัน สนั่นคุ้ง
ด้วยหมายมุ่ง ฝันสูงสุด สู่จุดหมาย
ตัดเค้กแบ่ง จ่ายแจก แดกก่อนตาย
สร้างกฎกู ย่ำกฎหมาย ทำลายมัน....
.
ไม่ต้องสน ไม่ต้องถาม ความเหมาะสม
ดั่งอาจม ถ่มถุย คุยขบขัน
แค่พวกกู ได้ชูคอ หัวร่อกัน
ก็สุขสันต์ สมใจ ในเจตนา....
.
เอาความสุข คืนให้ ไม่ต้องยั้ง
ได้สมหวัง กองเชียร์ พวกเหี้ยห่า
แค่พวกตน เป็นใหญ่ ในกะลา
ก็ล้ำค่า สมใจ ไอ้พวกเลีย....
.
ยุคพวกลาก เด่นดี ราศรีจับ
รวยยุบยับ สุขขี ไม่มีเสีย
ใครภักดี ไม่พอ ต้องคลอเคลีย
สมใจเอึ้ย สลิ่มบ้า กะลาแลนด์....
.
๓ บลา
.
สามปีเศษ คิดชั่ว รวมหัวปล้น
ไล่กดหัว ประชาชน จนสาสม
ทำลายชาติ ยับเยิน เกินล่มจม
สร้างเงื่อนปม แบ่งแยก แหลกละลาย....
.
สันดานโจร ปากชุ่ย ชอบคุยโอ่
หลอกพวกโง่ ยกหาง มิห่างหาย
เขียนกฎหมา หวังสืบทอด ทำวอดวาย
แดกสบาย เงินภาษี ผ่านปีเดือน....
.
ยังกินอิ่ม นอนหลับ รับทรัพย์อื้อ
เหตุผลคือ ข้ออ้าง บนทางเถื่อน
แม้กอบโกง ก็ปกปิด ช่วยบิดเบือน
ทำตัวเหมือน พวกตนดี มีคุณธรรม....
.
หลายประเทศ เอนตี้ ร้องยี้ใส่
ห้ามเหยียบย่าง เข้าไป ให้ตกต่ำ
ผลพวงตก ประชาชน ทนรับกรรม
ใครระยำ โปรดลองคิด พินิจดู....
.
๓ บลา
.
เร่งกำจัด พรรคการเมือง หาเรื่องครบ
ความบัดซบ แห่งผู้สร้าง ทางฉิบหาย
อคติ เป็นที่ตั้ง หวังทำลาย
ฆ่าให้ตาย ห้ามเหลืออยู่ ขวางหูตา....
.
จับแยกเบอร์ แยกร่าง อำพรางพ้น
สับให้ป่น จนไม่เหลือ เพื่อกันท่า
คำเอ่ยอ้าง กันซื้อเสียง ไล่เลียงมา
สถาปนา ระบอบลาก กากสิ้นดี....
.
เพราะสันดาน ใจแคบ อันแสบสัน
หวังกีดกัน วิถีทาง ให้ห่างหนี
แยกมวลชน นักการเมือง หาเรื่องตี
เลวอัปรีย์ คือแผนร้าย ทำลายล้าง....
.
พวกสิ้นคิด หลงอำนาจ ขาดสติ
มันแตกปริ ย่ำแย่ แต่ละอย่าง
ประชาธิปไตย ย่อยยับ จมอับปาง
เหลือหนทาง วันข้างหน้า ไทยฆ่าไทย....
.
๓ บลา
.
รวมหัวกัน สาละวน ปล้นกลางแดด
มีร้อยแปด เลาะเลี้ยว เทียวกล่าวหา
สมเขาเรียก ตอแหลแลนด์ แดนมายา
ใครล้ำหน้า ต้องกดหัว ให้กลัวเกรง....
.
เดินตามกรอบ ชอบธรรม ย้ำซื่อสัตย์
เงินสู่รัฐ ภาษีจ่าย ค้าขายเก่ง
ยิ่งทำดี ยิ่งสิ้นหวัง ยิ่งวังเวง
เจอนักเลง ไล่ทุบ จะฮุบเอา....
.
ชูต่างชาติ มาลงทุน หนุนเต็มเหนี่ยว
รวบคราเดียว เชี่ยวชาญ สันดานเก่า
แก้กฎหมา ชี้ช่อง เหมือนย่องเบา
ไม่ต้องเดา ทางข้างหน้า ว่ามืดมน....
.
เมื่อเหล่าโจร รวมหัวกัน ปั่นจุดโทษ
ด้วยประโยชน์ ที่แอบแฝง แสดงผล
ยามไส้กิ่ว หิวกระหาย มิอายคน
เดินหน้าปล้น เหยียบซ้ำ อย่างหนำใจ....
.
๓ บลา
.
เมื่อปูทาง ร่างทรง บรรจงลาก
หวังพวกมาก สืบทอด กอดแน่นหนา
ด้วยอำนาจ แห่งโจร จี้ปล้นมา
จึงตั้งท่า รวบเบ็ดเสร็จ เผด็จการ....
.
ไม่ต้องมี ฝีมือ หรือเก่งกาจ
ความสามารถ แน่นหนัก รักทหาร
ต้องเคล้าเคลีย เลียผู้นำ ย้ำดักดาน
เรื่องหน้าด้าน ต้องเป็นหนึ่ง ที่พึงมี....
.
เน้นพวกมาก ลากไป ไกลสุดกู่
ใช้กฎหมู่ เหนือกฎหมาย ขายศักดิ์ศรี
หลอกพวกโง่ แล้วคุยว่า ข้าคนดี
เลวอัปรีย์ สมเขาด่า กะลาชน.....
.
ยุทธศาสตร์ เพื่อปรองดอง ไม่ต้องคิด
หนึ่งเสียงสิทธิ์ แค่มโน โชว์เหตุผล
เพื่อประโยชน์ เหล่าพวกพ้อง พี่น้องตน
ทางมืดมน คือฉิบหาย ตายอย่างเดียว....
.
๒ บลา
.
แดนศิวิไลซ์ ในกะลา หน้าอมทุกข์
คืนความสุข เขายื่นให้ ได้เสพสม
พวกอัปรีย์ ช่วยยกหาง ต่างโง่งม
ต้องขื่นขม ก้มหน้างุด มุดกะลา....
.
แล้วแบ่งแยก ขีดเส้น คนเห็นต่าง
ซ่อนอำพราง จิตระยำ คำมุสา
แบ่งชั้นชน ตนดูดี มีราคา
แล้วชี้หน้า ถ้าไม่ชอบ มึงออกไป....
.
เห่าไม่หยุด มุดกะลา อย่างบ้าคลั่ง
สาสมดั่ง พวกกากเดน อยากเป็นใหญ่
แล้วตี๊ต่าง อย่างบัดสี ดีกว่าใคร
ศิวิไลซ์ ในกะลา ฮาครื้นเครง....
.
ยิ่งก้มหน้า เลียพวกมาร กาลวิบัติ
แหลกเหลวชัด ยังตีหน้า ว่าตนเจ๋ง
เชลียร์ต่อ เพราะพวกนั้น คนกันเอง
เชิญกระเตง มุดกะลา ฆ่าตัวตาย....
.
๓ บลา
.
ถือกฎหมาย เบ็ดเสร็จ เจ็ดชั่วโคตร
ทำลิงโลด โฆษณา ว่าตนเจ๋ง
ไล่ปราบปราม ทุจริต คิดเออเอง
กลัวร้องเอ๋ง ฝันเก้อ เมื่อเจอตอ....
.
โกงกินกัน เนิ่นนาน หลักฐานชัด
วนเวียนผลัด โกยเอา เข้าพกห่อ
เรื่องชาวบ้าน ประชาชน ต้องทนรอ
หาแดกต่อ ขอพวกกู อยู่สบาย....
.
เพราะใครเค้า ก็ระยำ ทำแบบนี้
ไม่กี่ปี เดี๋ยวก็เงียบ ถูกเหยียบหาย
โกงกินกัน หลายปี ไม่มีอาย
มือกฎหมาย กล้ากล้าหน่อย จะคอยดู....
.
ยุติธรรม แบบไทยไทย ตามใจฉัน
แบ่งชนชั้น ฝันเฟื่อง เรื่องหดหู่
ด้วยกากเดน เน้นหนัก ในหลักกู
เดี๋ยวก็รู้ แค่หมาเห่า หรือเอาจริง....
.
๓ บลา
.
ดีเข้าตัว ชั่วโยนใส่ ให้คนอื่น
สันดานลื่น เหลวไหล ไร้เหตุผล
อ้างเกิดจาก ธรรมชาติ ที่วาดวน
เมืองสกล น้ำเลยท่วม อ่วมทั่วกัน....
.
ว่าไม่เหมือน ปี 54 ที่ผิดพลาด
ไร้สามารถ เพราะคนทำ ย้ำสั้นสั้น
ปากบัดซบ กลบเรื่องชั่ว ในตัวมัน
คอยปลุกปั่น ให้เกลียดชัง คลั่งทำลาย....
.
สุภาพบุรุษ ชายกระโปรง โยงได้หมด
เห่าโป้ปด หลอกพวกโง่ โชว์หลากหลาย
แถมโพลล์เหี้ย เชียร์เต็มที่ ไม่มีอาย
สร้างฉิบหาย ต้องชมว่า เข้าท่าดี....
.
ประชาชน ข้นแค้น แสนสาหัส
ภัยพิบัติ ซัดซ้ำ กระหน่ำถี่
แก้ปัญหา ด้วยอารมณ์ เน้นโจมตี
ไร้ศักดิ์ศรี คิดระยำ ใจต่ำตม....
.
๓ บลา
.
จากร่วมหัว ปล้นเขา เอาอำนาจ
หวังผูกขาด สืบทอด กอดแน่นหนา
ก็พวกกัน มันเขียนบท กฎกติกา
ช่างตีหน้า เล่นปาหี่ ไม่มีอาย....
.
ผ่านสามปี ไม่มีเห็น เป็นสาระ
เรื่องสัจจะ ยุติธรรม ซ้ำหล่นหาย
แดกภาษี อิ่มหนำ ร่วมทำลาย
เปลี่ยนกฎหมาย เป็นกฎหมา โคตรน่าชัง....
.
เกมส่งต่อ เก้าอี้ ที่หวังวาด
กับอำนาจ งดงาม ตามใบสั่ง
ยุทธศาสตร์ พวกคนดี ต้องจีรัง
สิ่งมุ่งหวัง คืนความสุข สนุกยาว....
.
ไม่หลงเหลือ สิ่งใด ให้เชื่อถือ
ผลงานคือ ความย่อยยับ กับสามหาว
ดีแต่หลอก พวกโง่โง่ เพื่อโชว์พาว
ทุกเรื่องราว ล้วนแหลกเหลว เลวระยำ ....
.
๓ บลา
.
เพราะนี่คือ ตอแหลแลนด์ แดนบัดสี
เลวอัปรีย์ เกินเขียนด่า หาเหตุผล
ทำแต่เรื่อง กลิ้งกลอก หลอกผู้คน
ด้วยเล่ห์กล มารยา สารพัน....
.
ข้าวดีดี ที่มองเห็น เปลี่ยนเป็นเน่า
มโนเอา ว่าข้าวเสีย เชี่ยไหมนั่น
ผลประโยชน์ ยื้อแย่ง ทำแบ่งกัน
คนสุขสันต์ มันหน้าไหน ใครก็รู้....
.
เอื้อพ่อค้า นายทุน บุญหล่นทับ
แดกยุบยับ ส่วนต่าง ช่างหดหู่
ดีเป็นเน่า เอามาขาย ทำลายปู
น่าอดสู พวกสามานย์ สันดานเลว....
.
เหล่าคนดี ทำอะไร ไม่เคยผิด
วิปริต คิดระยำ ทำแหลกเหลว
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือเล่นกล บนเพลิงเปลว
ดำดิ่งเหว สมเขาด่า กะลาแลนด์....
.
๓ บลา
