เมืองวิปริต คนวิปริต สิ้นคิดนัก
ไม่รู้จัก แยกแยะ และเหตุผล
ร่วมส่งเสริม พวกชั่วช้า พามืดมน
โคตรสัปดน เกินเขียนคำ พร่ำบรรยาย....
เคยปิดกรุง มุ่งร้าย ทำลายรัฐ
วางแผนกัด ซัดให้ล่ม จมฉิบหาย
ร่วมแห่แหน ส่งเสริม เติมวุ่นวาย
รอวันตาย มลายสูญ เพราะหนุนโจร....
สลิ่มโง่ ยังโชว์หน้า พาวิบัติ
ดาราโง่ ก็เร่งรัด จัดห้อยโหน
อาจม(จารย์)โง่ ก็ยิ่งโง่ โชว์หยาบโลน
พวกมันโดน ทั่วถึง คงซึ้งใจ....
สนองตัณหา พวกบ้าคลั่ง จนพังพาบ
เหมือนเมืองบาป ชาวประชา พาหวั่นไหว
ยิ่งนานวัน ยิ่งร้อนรุ่ม กว่าสุมไฟ
รู้บ้างไหม ใครทุบหม้อข้าว เผาตัวเอง....
สักกี่ปี กี่เดือน ก็เหมือนเก่า
มารจำแลง ยังแฝงเงา เข้าข่มเหง
เหี้ยหนุนเหี้ย ชั่วหนุนชั่ว ไม่กลัวเกรง
ช่างวังเวง ตอแหลแลนด์ แดนสนธยา....
ยังรำลึกนึกถึงคุณครูอยู่เสมอ..ศิษย์ขอนิดนึงครับ
๓ บลา / ๑๖ ม.ค.๕๘
กำลังใจหาซื้อไม่ได้แต่ให้กันได้
