เขากัดเซาะ มาเรื่อย จนเหนื่อยหน่าย
เพื่อทำลาย แยกแดง ทุกแห่งหน
เอากลลวง สารพัน อันแยบยล
หวังให้คน เสื้อแดง อ่อนแรงไป....
ทั้งปฏิบัติการ จิตวิทยา ล่าแม่มด
มันกำหนด ไว้ว่า ต้องล่าไล่
ทั้งสร้างเรื่อง โสมม อย่างสมใจ
หวังแดงได้ มาทะเลาะ เจาะกันเอง....
เงามืดดำ ยังตระหง่าน พล่านวิปริต
ชี้ถูกผิด เหยียบย่ำ ซ้ำข่มเหง
แล้วเขียนบท ผูกขาด ชาตินักเลง
กำกับเอง ด้วยความโหด อย่างโฉดทราม....
ไหน...ใครพูด นักหนา ว่ามุ่งมั่น
ไหน...ใครกัน ขีดเส้น เป็นคำถาม (?)
ไหน...ใครล่ะ ยุแยง แล้วแช่งตาม
ไหน...ความงาม แห่งมวลมิตร สิทธิเสรี....
เพียงแค่เจอ เขาเสี้ยม ก็เตรียมพับ
ก้มหน้ารับ ความพ่าย จนหน่ายหนี
ร่วมกันสู้ เพื่อลูกหลาน มานานปี
มาวันนี้ กลับท้อถอย คอยระแวง....
ดวงตะวัน หมองหม่น ระคนทุกข์
คนชั่วรุก เดินหน้า บ้า-กำแหง
อย่าเพิ่งเบือน หน้าหนี เพื่อนสีแดง
แม้สิ้นแรง อ่อนล้า อย่าท้อเลย....
๓ บลา / วันอาทิตย์สีแดง ๒๐ มี.ค.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น