ยังแหวกว่าย วนเวียน จนเอียนหนัก
ยิ่งประจักษ์ ทาสแท้ จนแน่ชัด
คุณธรรม ครรลอง เลยข้องขัด
ตระบัดสัตย์ หลบหลีก แล้วฉีกทาง....
แผ่นดินญาติ ขาดวิ่น ใกล้สิ้นแล้ว
มันส่อแวว อุกอาจ จนบาดหมาง
เหยียบคนดี เชิดคนชั่ว มั่วอำพราง
แล้วถือหาง โอบอุ้ม คอยคุ้มภัย....
ถูกเป็นผิด ผิดเป็นถูก แล้วปลูกฝัง
เอาธงตั้ง โดดเด่น เคยเห็นไหม
ดำเป็นขาว ฟอนเฟะ เละเพราะใคร
อ้างทำไม ว่าที่นี่ เสรีธรรม....
ปลายปืนกด รถถังเหยียบ จนเรียบวุธ
หวังยื้อยุด ฉุดคร่า มาขย้ำ
ฝุ่นใต้ตีน เชิดไว้ พวกใจดำ
ซ่อนระยำ วิปริต สถิตย์ใน....
หวังเบี่ยงเบน ยืดเยื้อ เพื่ออำนาจ
คิดผูกขาด ครอบครอง สนองไว้
เคยร่มเย็น เป็นสุข สนุกใจ
ลุกเป็นไฟ ไหม้ท่วม จนอ่วมอาน....
๓ บลา / ๒๔ มี.ค.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น