ไม่เคยสน กติกา ประชารัฐ
ตระบัดสัตย์ ขัดหลักการ สมานฉันท์
จึงรวมหัว อุ้มชู เอ็นดูกัน
แล้วผลักดัน ขึ้นสู่ ประตูชัย....
ข้ามีของ ดีกว่า ถึงชั่วช้า
แสร้งหลบหน้า ชี้แจง แถลงไข
แม้นกำพืด มืดมิด สนิทใน
ก็พร้อมใจ บิดเบือน จนเลือนลาง....
เพราะมีเส้น อุ้มชู ผู้อุปถัมภ์
คนระยำ ชั่วช้า มาถือหาง
จึงพาชาติ ย่อยยับ จนอับปาง
ปิดเส้นทาง รุ่งเรือง เคยเฟื่องฟู....
หวังจัดตั้ง รัฐบาล สามานย์ต่อ
ให้เกิดก่อ ความแร้นแค้น แสนอดสู
ให้คนไทย เศร้าหมอง ลงคลองคู
ให้โลกรู้ ตอแหลแลนด์ แดนอัปรีย์....
ประชาชน เฉื่อยชา ไม่กล้าหือ
ทำตาปรือ ยอมรับ กับบัดสี
ปล่อยคนชั่ว เย้ยหยัน ว่ามันดี
เมืองกาลี รอสิ้น แผ่นดินทอง....
จะไม่เหลือ สิ่งใด ให้ลูกหลาน
ทิ้งตำนาน ชาติชน ที่หม่นหมอง
คิดจมอยู่ ใต้บาทา น้ำตานอง
สักวันต้อง ก้มหน้า ถูกฆ่าตาย....
๓ บลา / ๒๒ ก.พ.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น