คนชั่วช้า สามานย์ สันดานแย่
คิดเอาแต่ ส่อเสียด พูดเหยียดหยาม
ซ้ำเห่าหอน ปากหมา สวาปาม
แถมต่ำทราม วิปริต ทั้งจิตใจ....
พูดเอาดี ใส่ตัว ชั่วโยนทิ้ง
ทำเย่อหยิ่ง พองขน ตนยิ่งใหญ่
สกปรก แหลกเหลว เลวกว่าใคร
พูดโกหก ใส่ไคล้ ใจอัปรีย์....
ปากล้างได้ แต่ใจ ไม่เคยล้าง
ยังมาอ้าง คุณค่า เกินหน้าที่
ใจมืดบอด ถอดล้าง ให้บ้างซี
มิใช่มี แต่ริษยา บ้าหรือไร?....
จรกา บ้าน้ำลาย ขายความโง่
ยังคุยโว ตนเด่นดี นี้ไฉน
แต่ชาวบ้าน มองมัน ว่าจัญไร
เกลียดเข้าใส้ ไอ้คนชั่ว ตัวกาลี....
รอต้อนรับ ท่านทักษิน คืนถิ่นฐาน
ด้วยจิตซ่าน มุ่งร้าย มิหน่ายหนี
พออีกวัน เปลี่ยนไป ในทันที
บอกไม่มี ไม่ได้พูด สุด..แหลเลย....
คิดแต่เรื่อง สัปดน คนบัดซบ
พูดเลี่ยงหลบ ต่ำช้า นิจจาเอ๋ย
ใจก็ทราม นามก็ชั่ว มั่วเหมือนเคย
เบื่อจังเลย ไอ้ชาติชั่ว ตัวจรกา....
พูดเลี่ยงหลบ ต่ำช้า นิจจาเอ๋ย
ใจก็ทราม นามก็ชั่ว มั่วเหมือนเคย
เบื่อจังเลย ไอ้ชาติชั่ว ตัวจรกา....
๓ บลา / ๕ เม.ย.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น