ณ พื้นที่..อ้างว้าง..กลางเมืองใหญ่
มองทางใด..ก็เงียบฉี่..ไม่มีเสียง
ชะเง้อคอ..รอสดับ..รับสำเนียง
ได้ยินเพียง..ซัดซู่..ของลู่ลม....
มือป้องปาก..หาวหวอด..นั่งกอดอก
สั่นงันงก..เจ็บร้าว..คราวขื่นขม
กรีดน้ำตา..ร่วงล้ำ..ช้ำระทม
ทอดอารมณ์..เศร้าสร้อย..คอย"ตุ่น"มา....
เสียงโหวกเหวก..แว่วแว่ว..มาแล้ว"ตุ่น"
ดั่งอุ้มบุญ..เพิ่มพูนรัก..ประจักษ์ค่า
เป็นความหวัง..พลังระรื่น..ชื่นชีวา
โน้มจากฟ้า..แนบร่าง..ตรงกลางใจ....
คำขอบคุณ..ฝากไว้..มอบให้"ตุ่น"
ที่โอบหนุน..ความรัก..ไม่ผลักใส
คนรัก"ตุ่น"..แม้จืดจาง..เลิกร้างไป
โปรดรู้ไว้..ว่าพี่รัก..ปักดวงแด....นะจ๊ะ...
๓ บลา / ขำๆ ๑๑ ก.ย.๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น