ทุกข์โถมถั่ง ร้าวรอน นอนหวั่นไหว
ถูกกดหัว ให้หมองหม่น ทนทำใจ
สุขสดใส อย่าคิดฝัน มันไม่มี....
ต้องเป็นทาส อยู่ใต้ตีน ดิ้นไม่หลุด
ถูกยื้อยุด โง่ดีดัก ไร้ศักดิ์ศรี
ต้องล้าหลัง ต่ำต้อย ด้อยชีวี
เทคโนโลยี ก็ต้องเอา แบบเต่าคลาน....
ต้องอดอยาก ยากแค้น แสนสาหัส
คนของรัฐ ต้องอวดเบ่ง เก่งกล้าหาญ
เคยจนมา ก็จนไป ให้ยืนนาน
โง่ดักดาน อีกนานไหม ใครตอบที....
ยามรัฐบาล ของประชา มาแก้ไข
หวังเมืองไทย รุ่งเรือง เปรื่องรัศมี
มาสร้างฝัน วันฟ้าสวย ด้วยสิ่งดี
ขอฝันนี้..จริงเถิดหนา ตั้งตาเชียร์....
๓ บลา / ๓ พ.ย.๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น