หวังรวบรัด ยกตน บนหิ้งสูง
สาวกโง่ ต่างดี๊ด๊า มาช่วยจูง
ฟายหลงฝูง มันฝันใฝ่ ได้ขึ้นวอ....
พวกโอบอุ้ม คุ้มกระเตง ละเลงหลอก
หมาจิ้งจอก บอกเป็นเสือ ช่างเหลือขอ
แบกใส่บ่า ยิ้มระรื่น ยืนชูคอ
ไม่รีรอ รีบรวบรัด จัดให้มัน....
พอหางโผล่ โชว์ชัด สัตว์หน้าขน
ฟ้ามืดมน คนอุบาทว์ พลาดมหันต์
พวกกบฎ หมดน้ำยา ฝ่าทางตัน
เพราะกระสัน ฝันอัปรีย์ ตนมีบุญ....
เมื่อละคร ฉากสุดท้าย ตอนใกล้จบ
ผู้สมทบ วิ่งลัดเลาะ เกาะกันวุ่น
ตัวพระเอก นอนแน่นิ่ง ถูกยิงพรุน
เหลือสมุน ยืนเคว้งคว้าง หมดทางไป....
๓ บลา / ๘ เม.ย.๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น