ไม่ใช่แค่ไม่รัก..บอกให้รู้
ไม่คิดเจียด เข้าใกล้ ให้มัวหมอง
ยิ่งปิดตา หาแดก แหกครรลอง
เกมส์ช่ำชอง แค่เพ้อฝัน รู้ทันมึง....
สักกี่น้ำ ย่ำย่าง บนทางเถื่อน
ทำตัวเหมือน ชาวประชา ทำหน้าซึ้ง
ยิ่งมโน โชว์พร่ำ ทำดื้อดึง
ยิ่งเผยถึง ความจนตรอก บอกตัวตน....
เวลา ที่ขอไว้ ให้จนเฝือ
สุดแสนเบื่อ คำสำราก ไม่อยากบ่น
ชาวบ้าน สุดระอา ก้มหน้าทน
เขาหมองหม่น แค่ไม่พูด สุดแสนเซ็ง....
ทานเย็นตาโฟเจ้าประจำกันครั
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น