ยังวนเวียน อยู่ที่เก่า แค่เล่าใหม่
แถมในใจ ร้อนรุ่ม กว่าสุมขอน
ยิ่งพูด ยิ่งเพ้อฝัน ยิ่งบั่นทอน
มิใช่สอน แค่ตะเกียง เพียงส่องทาง....
ผ่านวันเดือน เลือนลับ เหมือนดับมืด
โชว์กำพืด แสดงตัว ทั้งหัวหาง
ทุกหย่อมหญ้า ถาโถม ล่มอับปาง
หัดฟังบ้าง ถ้าอาสา มาด้วยใจ....
๓ บลา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น